Merhaba,
Akşam Galatasaray ve Trabzon arasında oynanan Süper Lig maçını seyrederken devre arası olduğunda gözüme çarpan görüntü hakkında yazmak istedim. Trabzonsporun önemli golcüsü Burak devre arasında soyunma odasına doğru giderken bir an tribüne doğru yöneldi ve üzerinden çıkardığı formasını tribünün altına doğru inmiş olan 16-17 yaşlarında bir gence doğru uzattı, gencin kucağında bir çocuk vardı ve formayı o çocuk aldı. Her ikisininde üstünde Galatasaray formaları vardı ve formayı belliki sevdikleri bir golcü olan Burak'tan istemişlerdi.Dikkatli bakınca büyük çocuğun kucağındaki çocuğun özürlü olduğunu, ayaklarının doğuştan gelişmemiş olduğunu farkettim. Muhtemelen ya tekerlekli iskemle ile dolaşıyor yada maçta olduğu gibi başkaları , akrabaları, arkadaşları onu taşıyorlar. Özürlü çocuk 10-11 yaşlarındaydı ve o kadar temiz ve masum bir yüzü vardıki. Hafif uzun saçları, açık renk teni ile Avrupalı çocuklara benziyordu. Formayı ona veren ve onu taşıyan çocuk oldukça mutlu şekilde özürlü çocuğu koltuğa bıraktı. Çocuk elinde Burak'ın forması başkasının yardımı olmadan kalkmasının neredeyse imkansız olduğu o koltukta öylesine hüzünlü bakıyordiki. Elinde forma derin bir hüzün vardı çocuğun suratında. Kimbilir o anda aklından neler geçiyordu. belki içinde fırtınalar kopuyor, belki isyan ediyor, belki kızıyor, bilemiyoruz, ama orada o durumda bile yüzünde bir an bile mutluluğun bir işaretini göremedim ve sonra kamera başka planları çekmeye başladı.

Türkiye'de 8-9 milyon özürlü olduğu söyleniyor, neredeler görüyormusunuz, biliyormusunuz? Görmüyorsunuz değil mi? Çünkü toplum içine çıkmıyorlar, çıkamıyorlar. Ne ülkemizdeki altyapı özürlülerin rahatlıkla ihtiyaçlarını gidermesine uygun, ne de bizler özürlüleri kabul etmekte çoğunlujla zorlanıyoruz. Oysaki unutmayalım ki onlarda insan onlarda bizim yurttaşımız, vatandaşımız, parçamız.

Haydi özürlülere daha fazla saygı, daha fazla sevgi ve yardım lütfen.